Bericht van het Zeewezen aan de Landkrab
Katinka de Jonge & Laurens Mariën 
Albert I promenade, VLIZ & Mu.ZEE

Katinka de Jonge en Laurens Mariën richten met ‘Bericht van het Zeewezen aan de Landkrab’ een melancholisch monument voor de Zee op. 

Katinka en Laurens werden aangesproken door de openingszin op de wikipediapagina ‘Zee’: “Een zee is een grote hoeveelheid water”. De zee, we weten wát het is, maar begrijpen er niets van. We vrezen en beminnen de zee. We voelen ons nietig in verhouding met haar oneindigheid. De zee is een metafoor voor allerlei emoties, maar is tegelijkertijd volledig ongrijpbaar.

Wat anders te doen dan zingen en schrijven over de zee? Om de zee enigszins te doorgronden neemt de mens al eeuwenlang z’n toevlucht tot verhalen en mythes, mijmeringen en woordenspinsels. De zee teert op zijn mythische status en onze melancholische eerbied. 

Maar het gaat niet goed met de zee: oeroude koralen brokkelen af, enorme oppervlaktes plastic afval drijven rond, vissen verdwijnen door overbevissing, de waterspiegel stijgt, olietankers lozen hun afval in het water, etcetera. De zee is onontbeerlijk voor de mens, maar de oude balans van wederzijds respect is verstoord. 
 

Tijdens hun residentie in Oostende riepen Laurens en Katinka daarom Het Melancholisch Centrum voor het Zeewezen in het leven. Dit instituut roept op om opnieuw melancholie aan de zee te doneren. Tijdens de zomermaanden ontvingen Laurens en Katinka verschillende Oostendenaars in het centrum om er hun mijmeringen over de zee te verzamelen. Ze spraken met de eigenaar van een appartement met zicht op zee, een maritiem wetenschapper, een transvrouw, etcetera. De interviews werden verwerkt tot een audiotrack, waarin tal van triestige en helende verhalen over de zee aan bod komen. Katinka en Laurens roepen de luisteraar op om zich te laten meeslepen en op hun beurt hun melancholie aan het Zeewezen te schenken.

“Bericht van het Zeewezen aan de Landkrab” is een melancholisch monument van de Oostendenaar, voor de ongrijpbare zee. 

De stemmen die aan de audiotrack hebben bijgedragen zijn van: Doris Claussing, Guido Claussing; Jan Seys, Joyce de Keyser, Fons Verheyde, Leroy Meyer, Menzo Kircz. Door hun melancholisch vertrouwen zijn nieuwe rampen voorlopig voorkomen.

Dit project werd gemaakt in opdracht van Mu.ZEE en KAAP en in samenwerking met Theater aan Zee, VLIZ en De Grote Post. 
Scan de QR-code of ga naar de website van het Melancholisch Centrum voor het Zeewezen;
Download de audiotrack of stream hem via spotify;
Zoek een mooie plek met zicht op zee;
Beluister de track via oortjes op je telefoon; 
Laat je overspoelen door de collectie triestige, maar ook helende verhalen!
*|END:WEB_VIDEO|*
Dit monument werd ingehuldigd op dinsdag 1 september 2020.